٭
نميدونم وقتی شما در چنين جائی باشين چه احساسی پيدا ميکنين. غروب آفتاب يکی از مناظری هست که من علاقه خاصی بهش دارم. ديدن غروب آفتاب در جائی که جز خودم کسی در اطرافم نيست و جز صدای موج دريا ، هيچ صدای ديگه ای بگوش نميرسه ، يکی از بهترين لحظات زندگيمو خلق ميکنه. مدتها بود که به اين فکر افتاده بود که يه روزی اينجا رو از نزديک ببينم. بارها و بارها وقتی با ناتيلوس تو دريا بودم اينجا رو ميديدم ولی به اين قشنگی نبود. وقتی کارم در اونجا تموم شد ديگه غروب شده بود. نشستم رو يه تخته سنگ ، زل زدم به اين منظره. باز هم رفتم تو فکر. افکاری که هميشه با من هستند و نميشه بهشون توجه نکنم. اين عکس يادآور خاطرات تلخ و شيرين زيادی برام هست. هر چند که لوازم عکاسی مناسبی همرام نبود ولی نخواستم اين منظره رو از دست بدم و ثبتش کردم. اميدوارم که شما هم ازش لذت ببرين.
ياد نمايشگاه عکاسی دانشگاهمون بخير که يه ديوار رو پر از مناظر غروب آفتاب کرده بوديم.