٭ تا بحال شده در جمعی قرار بگيری و احساس کنی که يه نفر در اون جمع اصلا ازت خوشش نيومده؟ در حاليکه برای اولين بار همديگه رو می بينين و هيچ سابقه آشنائی قبلی با هم ندارين.
خيلی با حاله که ببينی يکی با ديدنت روشو بر می گردونه و با اکراه نگات می کنه. اصلا باهات صحبت نمی کنه ولی وقتی تو چشاش نگاه می کنی نفرت در اون موج می زنه. حتما از خودت می پرسی «آخه واسه چی؟ من و اون که هنوز از هم هيچی نمی دونيم. واسه چی اينجوری نگام می کنه؟»
خيلی اتفاق ميفته که دو نفر که اصلا همديگه رو نمی شناسن به محض ديدن هم از همديگه بدشون مياد. البته گاهی هم اتفاق ميفته که اين حس کاملا يه طرفه ميشه و اين حس فقط در يه طرف بوجود مياد.
شايد خنده دار باشه ولی وقتی چنين آدمی رو می بينم نه تنها ناراحت نمی شم بلکه خيلی هم خوشم مياد. خيلی هم ازش ممنون میشم که مثل بقيه ماسک خوشروئی به صورتش نمی زنه و به دروغ خودش رو کشته مرده من نشون نمی ده. ارزش اين آدمها برام از خيلی های ديگه که به دروغ خودشون رو دوستدار من نشون می دن بيشتره.
چند وقت پيش اين قضيه رو تجربه کردم. خيلی با حال بود.