٭ بارانه جان ، دوست خوبم.
شايد خيلی دير شدش که بخوام در مورد اين مطلبی که نوشتی چيزی بنويسم ولی مهم نيست و الان می نويسم. هر چند که يکی از دوستان هم برات يه چيزی نوشته.
همه ما دوست نداريم که يه اشتباه رو دوبار يا چند بار تکرار کنيم. ترس از اينکه نکنه باز هم اشتباه کنيم ، نبايد مانع از اين بشه که زندگيمون رو هدر بديم. مهم اينه که از اشتباه قبلی استفاده کنيم و در برقراری ارتباط بعدی يه نيم نگاهی به گذشته داشته باشيم. ما انسانها دلمون می خواد که دوست داشته باشيم و ديگران هم دوستمون داشته باشن و تا حيات روی کره زمين ادامه داشته باشه اين اصل هم پا برجا می مونه.
ما يه چيز پاک داريم که بهش احساس ميگن. بهش عشق ميگن. بايد ياد بگيريم که اين چيز پاک رو برای کسی خرج کنيم که ارزشش رو داشته باشه. کسی که بفهمه که تو اين گوهر رو برای چی براش هزيه می کنی. اگر يه بار يا حتی چند بار اين احساس رو برای کسی خرج کردی که اصلا ارزشش رو نداشت و نااميدانه نشستی و افسوس خوردی به اينکه چرا همه چی خراب شد. به جای اينکه به خراب شدن اون فکر کنی به اين فکر کن و افسوس اين رو بخور که چه صادقانه ارزشمند ترين قسمت از وجودت رو براش هزينه کردی و مطمئن باش که اون فرد لايق محبت و عشق پاک تو نبوده.
هرگز به اين فکر نباش که همه مثل هم هستن. حتما کسی پيدا ميشه که قدر اين محبت رو بدونه. هر چند که رسيدن به اون ، خيلی سخت باشه ، ولی مطمئن باش هستند کسانی که قدر محبت رو بدونن. کسانيکه همون چيزی رو که تو براشون هزينه کردی برات خرج کنن. کسانيکه که هيچوقت احساست رو به بازی نگيرن و جواب محبتت رو با ناجوانمردی ندن. من معتقدم که چنين افرادی که خيلی راحت با احساس پاک يه انسان بازی می کنن و بعد از ارضاء شدن از هر جنبه ای که باشه ، خيلی راحت همه چيز رو فراموش می کنن و با علم به اينکه طرف مقابل داره با تموم وجودش به اون محبت ميکنه باز هم نارو بزنن ، فاقد شعور و تربيت درست هستن و دنبال عقده های روانی ناشی از يه سری کمبودهائی که در گذشته داشتن می گردن.
کلام آخر اينکه ؛
دوست من ، زندگي بدون عشق معنا نداره و تا مطمئن نشدی عشقت رو برای کسی هدر نده.