:وبلاگهای مورد علاقه |
2.24.2003
٭ يه خبر جالب در مورد وبلاگ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *يه بار قبلا هم گفتم ، روزی که برای اولين بار با وبلاگ آشنا شدم تعداد وبلاگ نويسها کمتر از ۲۰ نفر بود. در حاليکه در حال حاضر و بر اساس اطلاعاتی که در سايت هودر آورده شده بالغ بر ۱۰۰۰ وبلاگ فارسی وجود داره. وبلاگ جائی است که هر کسی می تونه هر چی دلش می خواد بنويسه ، از روزگار شکايت کنه ، خبر خوشحالی خودش رو بنويسه ، يه سری اطلاعات مفيد در اختيار ديگران بگذاره و ... متاسفانه در بين نوشته های بيشتر وبلاگهائی که می خونم ، به اين نکته می رسم که نويسنده به ناچار دچار يه جور خود سانسوری شده و در بيشتر موارد نمی تونه اون چيزی که دلش می خواد رو بنويسه. شايد يکی از دلايلش اين باشه که اونو با اين وبلاگ ميشناسن و يه سری ملاحظه کاری باعث میشه که طرف قبل از نوشتن حسابی اون متن رو از فيلتر بگذرونه. نمونش خود من. خيلی چيز ها هست که جرات نوشتنش رو ندارم ، حالا به دلايل مختلف. فقط ميتونم بگم خوش به حال دوستانی که اونور هستن و راحت می تونن بنويسن. يکی از دوستان يه آفلاين برام گذاشته که اين اواخر چت شده و چرا درست نميگی که چی شده؟ در جواب اين دوست بايد بگم: يه دايرکتوری دارم پر از نوشته های جورواجور و بدون هيچ سانسوری که نمی تونم تو وبلاگ بگذارم. عادت دارم که در هر حالی که هستم بشينم پای کامپيوتر و به انگشتام اجازه بدم که روی کيبورد حرکت کنن و خودشون هر چی می خوان تايپ کنن. بعد اونا رو يه جا نگه می دارم که بعدها بخونمشون. اگر چه چند روزه که حوصله کامپيوتر رو هم ندارم و با بيحوصلگی ميشينم و يه کم باهاش کار می کنم.
|