٭ مهمون عزيزمون امروز فيلمهائی رو که از سواحل مرجانی اينجا تهيه کرده بود نمايش داد. نمی دونم چی جوری چيزی رو که ديدم توصيف کنم. حتی تصورش رو هم نمی کردم که آبزيانی رو که تا بحال در موردشون در کتابها و مقالات مطالبی خونده بودم در دو قدمی خودم باشند. صحنه هائی از استتار شدن آبزيان و مکانيسمهای تدافعی اونها ، تخمگذاری نوعی ماهی مرکب که خودش هم برای اولين بار به اين زيبائی ديده بود ، تخمهای روبان شکل نوعی نرم تن که به شکل زيبائی پيچيده شده بود و بيشتر شبيه پاپيونی که روی بسته های کادو ميزنن بود ، گله های ماهيان زينتی که در لا به لای اسفنجها و صخره ها بصورت گروهی شنا ميکردند و ...
قرار شده اگه اداره کل ما بتونه با موسسه اين آقا در فرانسه به توافق برسه يه پروژه چند منظوره در اينجا با مشارکت فرانسويها انجام بشه. خدا کنه اينبار رؤسای ادارمون از منفعت شخصی خودشون چشم پوشی کنند و اين توافق بوجود بياد تا پتانسيلهای منطقه مشخص بشه.
مهمون ما اصلا رشته تحصيليش بيولوژی نبود ولی در دوره های آموزشی که در فرانسه گذرونده بود علاوه بر مهارتهای غواصی و تصوير برداری زير آب ، رفتار شناسی آبزيان رو بخوبی آموزش ديده بود و چنان با مهارت عکس العمل آبزيان رو پيش بينی می کرد و از اونا تصوير برداری می کرد که انگار در بيولوژی درجه استادی داره. توضيحاتش در مورد اين صحنه ها اونقدر جالب بود که احساس کردم سر کلاس درس اکولوژی دريا نشستم.
وقتی از موفقيتهاش پرسيديم اول يه کم فکر کرد و فقط گفت که در شش سال پيش که از اينجا عکس تهيه کرده بود برنده مدال نقره جهانی شده بود و اين رو مديون همکاری بروبچه های اداره ما عنوان کرد که امکانات لازم رو براش مهيا کرده بودند.
يه افتادگی خاص و قابل تحسينی داشت که موجب نگاه تحسين برانگيز همه همکاران شد.
وقتی جلسه تموم شد با حسرت به همکارم گفتم: کاش در آخرين دوره آموزشی غواصی که برامون گذاشته بودن اينجا بودم. از شانس بد ، اون موقع من درگير يه پروژه بودم که يه تيم ۱۵ نفره رو به خودش مشغول کرده بود و خيلی هم نفس گير بود. اون موقع ما هر فصل ، يه ماه دريا بوديم و در اون دو ماه هم که خشکی بوديم بايد آناليز داده ها رو انجام می داديم و برای سفر بعدی آماده می شديم. خب ديگه شانس با من نبود. ولی اينبار هرجوری که شده حتما در اين دوره شرکت می کنم. هرچند که اونقدر هزينه اين دوره بالا هست که بعيد می دونم مجددا برگزار بشه.