٭
حالا ديگه آخرين فرد خونمون هم از سفر برگشته و آمار خونه کامل شده. يه کم خونمون شلوغ شده ولی خوب اين شلوغی هم واسه خودش عالمی داره.
بچه ها پوز زنی رو شروع کردن و هر کی رو ميبينی يکی دو تا سی دی آورده و رجز خونی ميکنه. در بين اون سی دی ها ، يکی بود که همه اعتراف کرديم خيلی باحاله و به قول معروف پوز همه سی دی ها رو زد.
عکس بالا مربوط به يکی از صحنه های اين کليپ هست و اين شعر هم آخرين بند ترانه اون هستش. شايد باورتون نشه که روزی ۷ يا ۸ بار بايد اين کليپ تو خونه ما ديده بشه وگرنه کسی خوابش نمی بره. تازه جالب اينجاست که بعضی ها بعد از تموم شدن اون ، ميرن تو حس و حالا بيا اين آقا رو از حس بيرون بيار.
...
- من از تبار غربتم از آرزوهای محال
- قصه ما تموم شده با يه علامت سئوال
- بگذار که کوله بارمو رو شونه شب بگذارم
- بايد که از اينجا برم فرصت موندن ندارم
...