٭ در دو سه سال اخير استفاده از تورهای مونوفيلامنت که از جنس نايلون بوده و در آب نامرئی هستند بسيار متداول شده. دليلش هم واضح است ، کاهش صيد ماهيان باعث شده که بجای اينکه به فکر چاره باشيم ، فقط يه مسکن استفاده کنيم. اين مسکن شايد بتونه در کوتاه مدت يه مقدار از مشکلات رو حل کنه ولی مثل هر مسکن ديگه ای عوارض ديگه ای داره که در آينده ای نه چندان دور گريبانگير ما خواهد شد. اين تورها ميزان صيد ضمنی و غير هدف رو خيلی بالا ميبره. از طرف ديگه با مديريت شيلاتی هم در تضاد هست. چون در قانون صيد و بهره برداری شيلات اومده که ادوات صيادی بايد طوری باشند که يک آبزی قبل از صيد بتونه حداقل يکبار توليد مثل داشته باشه.
استفاده از اين تورها تموم معادلات و پيش فرضهای ما رو در بخش مديريت ذخاير با يه سری مشکلات جدی روبرو کرد. چرا که استفاده از اين قبيل تورها ميزان صيد رو بالا برده و بررسی روند صيد و ذخاير که يه کاهش شديد رو نشون ميداد (که ناشی از صيد بی رويه بود) حالا داره يه افزايش رو نشون ميده. متاسفانه مديران عزيز و فوق العاده با سواد !!! هم که بجای خوندن گزارشات مثل بچه ها فقط عکسها و نمودارها رو نگاه ميکنند ، با ديدن نمودارهائی که افزايش صيد رو نشون ميدن ، تصور ميکنند که وضعيت ذخاير بسيار عالی شده.
امروز يکی از تلفات ناشی از استفاده از اين تورها رو برامون آوردند. البته اين لاکپشت خيلی خوش شانس بود که صياد دلش براش سوخت و اونرو برامون آورد. اين لاکپشت بخت برگشته ، اين تور نامرئی رو در آب نديد و در برخورد با تور بشدت تور پيچ شد و بدليل تقلای زيادی که برای نجات داشت ، باعث شد که دستش بشدت آسيب ببينه و کاملا بريده بشه. يکی از همکارانم که قبلا در دامپزشکی کار ميکرد با حوصله نقطه آسيب ديده رو تميز کرد و با دقت بسيار بالائی بخيه زد. اميدوارم که اين لاکپشت بيچاره در اثر عفونت نميره. الان در آزمايشگاه و در يه تانک ۳۰۰ ليتری تحت مراقب هست و بزرگترين مشکل ما برای نگهداری اون ، تغذيه هست. لاکپشتها از جلبکها و عروس های دريائی تغذيه می کنند. البته ماهی هم می خورند ولی عروس دريائی رو ترجيح ميدن. در انتها دو عکس از اين لاکپشت رو در حال بخيه زدن و بعد از پايان ترميم دستش گذاشتم.