٭ يک ساعت از جلسه دفاعيه گزارشم می گذره و خيالم راحت شده. ديشب تنهائی تو اتاق گزارش رو مرور می کردم و ساعت رو روی بيست دقيقه تنظيم کردم تا ببينم می تونم در همون مدت ارائه کنم. به اواسط قسمت « نتايج » که رسيدم صدای ساعت در اومد. مونده بودم چطور فقط در بيست دقيقه يه گزارش ۱۵۰ صفحه ای رو ميشه ارائه کرد.
باز هم از نو شروع کردم و خيلی از قسمتها رو حذف کردم ولی باز هم به وسط کار که رسيدم ديدم وقتم تموم شده. با خيال راحت خوابيدم و به خودم گفتم فردا يه جوری سر و ته گزارش رو بهم ربط میدم و تمومش می کنم.
ساعت ۹ صبح اتاق کنفرانس رو آماده کردم و در حضور داوران و يکسری از همکاران ارائه گزارش شروع شد:
با نام و ياد خدا و با کسب اجازه از حضور همکاران و داوران محترم؛ در سال ۱۳۸۲ پروژه بررسی بيوماس آبزيان ....

دبير جلسه يک ربع بعد هشدار داد که فقط ۵ دقيقه فرصت دارم. بدجوری دلخور شدم ، کلی مطلب ناگفته مونده بود. به هر حال در همون بيست دقيقه مطالب رو تموم کردم. در زمان پرسش و پاسخ فرصت بود تا مطالب تکميلی رو بگم. همه معترف بودند که اين فرصت بسيار کم هست و نميشه حق مطلب رو ادا کرد. جالب اينجاست که وقتی در مورد کاهش ذخاير بعضی از ماهيان مثل حلواسفيد و شوريده ، آمار و ارقام رو می گفتم ، چند نفر از دوستان با تاسف سر تکون می دادند و بعد از پايان گزارش پرسيدند برای جبران اين کاهش چه بايد کرد؟
جوابش کاملا واضح هست و هر کسی مدتی رو در لابلای اين ارقام باشه و يه خورده هم حوصله به خرج بده و مقالات رو بخونه ، می تونه پيشنهادات بسيار خوبی بده ولی ضمانت اجرائی چی ميشه؟ آيا کسی هست که به حرفها و نظرات ما اهميت بده؟ جالب اينجاست که حتی يک نفر از مديران بخش اجرا که مجوز فعاليت صيادی و افزايش بی رويه ناوگان صيادی رو امضاء می کنند در اين جلسه نبودند. بارها و بارها بصورت مکتوب و با اينکه می دونستم به ضررم تموم ميشه ، اعلام کردم که وضعيت ذخاير اسفناک شده ولی هيچکس اهميت نداد. عيب نداره ، وظيفه من بررسی و اعلام وضعيت هست ، اهرم کنترل که دست من نيست. من همين قدر که بتونم به وظيفه خودم عمل کنم ، برام کافيه.
بگذريم؛
اين گزارش هم به لطف خدا ، تموم شد و از نظر درجه علمی در سطح عالی قرار گرفت.
ولی خودمونيم ، دوستان عزيز ، تا می تونين و فرصت باقی هست از ماهی و ساير آبزيان مصرف کنين. شايد تا چند سال ديگه فقط عکس اين آبزيان رو در مجلات و کتابها ببينيم و ديگه وجود خارجی نداشته باشند.