٭ تصميمات ثانيه ای:
بالاخره بعد از مدتها انتظار برای گشت دريائی اعزام شديم ولی در بدترين شرايط ممکن.
داستان از اين قراره که موقع برگشت از يک ماموريت که تو عالم هپروت بودم ، تماس گرفتند و گفتند ماموريت دريا کنسل شده و فردا بايد برای يک جلسه بری تهران و غروب هم برگردی.
فردا صبح سر قرار منتظر همکار و ماشين اداره بودم و از فرصت استفاده کردم و به کارهای بانکی رسيدم. وقتی همکارم اومد گفت هنوز معلوم نيست آيا در تهران جلسه تشکيل ميشه يا نه. تا ساعت ۹ صبح منتظر مونديم و بعد که فهميديم جلسه تهران کنسل شده ، خواستيم برگرديم اداره که باز هم تماس گرفتند و گفتند همونجا باش تا ماشين بعدی بياد دنبالت و بره گيلان تا به کشتی ملحق بشی. هر چی گفتم من اصلا آماده نيستم و هيچ چی همرام ندارم که بخوام واسه ۱۰ روز برم دريا ، گفتند هر چی لازم داری در اونجا بخر. خلاصه که به هر کلکی بود راضيم کردند که با همون وضع برام دريا.
تو اين مدت که دريا بودم ياد اسيران جنگی در اردوگاه کار اجباری افتادم. کشتی ما فاقد هرگونه امکانات رفاهی بود. مضيقه آب شيرين داشتيم و در اين مدت فقط يکبار اجازه داشتيم که بريم حمام. دسشتوئی هم گلاب به روتون با آب شور بود. آشپز هم غذاهائی می پخت که هيچ جا نديده بودم و هيچ کدوم از بچه ها نتونستند اسمی برای اين غذاها پيدا کنند. چند روز اول هوا خيلی سرد و کشتی فاقد سيستم تهويه مطبوع بود و موقع کار روی عرشه از سرما کم مونده بود قنديل ببندم. بعد از يکی دو روز رژيم عذائی عوض شد و هر روز ماهی داشتيم و برای من خوردن ماهی شمال يعنی يک عذاب واقعی. حتی ماهی سفيد که اينقدر طرفدار داره رو هم دوست ندارم. همه متعجب بودند که چرا اينقدر بد غذا هستم. حق هم داشتند چون تا بحال ماهی جنوب رو نخورده بودند. فقط شب آخر جاتون خالی کباب ماهی ازون برون داشتيم که خيلی مزه داد. کلا کسانی که با کشتی فردوس تجربه گشتهای دريائی رو داشته باشند روی هيچ کشتی ديگه ای احساس راحتی نمی کنند.

فکر کنم چاره ای نيست جز عادت کردن با اينجور تصميمات عجولانه و به تعبير من تصميمات ثانيه ای. داشتن موبايل هم اين گرفتاريها رو داره. تازه می فهمم چرا يکسری از همکاران موبايل ندارند و اگه هم دارند تا به حال کسی اونها رو با موبايل نديده. اونائی که همراهم بودند می گفتند تو اداره هميشه يک سری وسائل سفر همراه داشته باش چون هر لحظه اين احتمال وجود داره که برای يه گشت دريائی اعزام بشی. خدا عاقبت ما رو در اينجا بخير کنه.